خونِه انصاف

جعفر پویه

امنیه
ساعته نُه ربع‌کمِ سه‌شنبه سیوم جوزا امنیه سیدآقا رِ بیگید .
سیدآقا اَ دستی هانِست و بوگود که حسن‌خینسا وا دَهره بزی اُنَه رِ بَکُشت. اَ دستی بوگود بیچاره زن و وَچِه‌ش، اِسَه اَلهان چومونَن؟ خاب چِدو رحم نِدارَن اینها. چِدو موتونَن وا دَهره یکیِه شقَه کُنن؟ این گب‌ها بشویو و معلوم نَبو کی بولَگ بِداشِه و اَمنیه بیگیدِش.
مین پاسگاه یگ اَمنیه که پشت میز آهنی نِسته بو او رِ نیگا کرد و بوگود: بشنافتِم اَ قتل گَب می زنی. اُنی که زده کُشته اسمش چیه؟
سیدآقا بوگود: وا دَهرَه.
امنیه دو راهه واپرسی: کی زده کشته، اُن رِ میگم؟
سیدآقا بوگود: آها حسن‌خینسا؛ او و اُن خان.
اَمنیه واپرسی: کدوم خان؟ خانِ کجا؟ اسمش چیه؟
سیدآقا بوگود: خانِ خارِ ورامین.
اَمنیه یگ تیگ سیدآقا رِ نیگا کرد و بوگود: خار یا ورامین، کدوم؟
سیدآقا بوگود: خارِ ورامین دیَه.
امنیه بوگود: خار این‌وَره، ورامین اُن‌وَره. کدوم‌شِه میگی؟
سیدآقا بوگود: خارِ ورامین. میگه اسم دیَه‌ای هم داره؟
امنیه بوگود: پَه اینطور. الهان این حسن کجاست؟
سیدآقا بوگود: سر قبرم. چومْدونَم کدوم گوری دَره. هرجا مِخوا دِبا دِبا. … ادامه